همچنين در دوره اسلامي چندي پس از تسلط اعراب در کنترل خاندان شبانکاره بوده و پس از آن نيز در قرون متمادي در دست حکام محلي و دست نشانده حکومت مرکزي اداره مي شده است.
اين قلعه يکي از آثار باستاني واقع در منطقه است که با توجه به نوع سفال هاي يافت شده از سطح محوطه و همچنين ساختار و نوع مصالح به کار رفته در بقاياي بنا به اواخر دوره ساساني تعلق دارد .
قلعه بهمني شامل بقاياي قلعه اي عظيم بر برجستگي طبيعي کوه است ارتفاع اين برجستگي از سطح زمين هاي اطراف حدود 60 متر است.
بناي عظيم قلعه بهمني با مصالح قلوه سنگ ، شفته آهک و گچ در محوطه اي به طول 400 متر و عرض 250 متر ايجاد شده است، اين قلعه داراي دو بارو در شمال محوطه است که با مصالح قلوه سنگ و گچ ديده مي شود.
فاصله بين اين دو بارو در بخش‌هاي مختلف متفاوت بوده و حدود 70 متر است. ارتفاع باقيمانده باروي اول حدود 3متر و باروي دوم که در حاشيه شيب دار تپه قرار دارد ارتفاع 5 تا 8 متر از آن باقي مانده است.
بناي اصلي قلعه با پلان نامنظم بر برجستگي طبيعي استقرار دارد اين قلعه داراي برج‌هاي نيم گرد و استوانه اي شکل است به قطر 4 تا 8 متر و همچنين يک برج نيم مخروطي که احتمالا به نوعي تقويت کننده ديوار است .
بقاياي دو آب انبار نيز در نزديکي اثر ديده مي شود که در زير اشکفت که در بخش شمال غربي بنا و در ارتفاع حدود 40 متري از سطح زمين‌هاي اطراف واقع شده است که اين آب انبار نسبتا سالم مانده است .
درحاشيه شمالي باروي بيروني بقاياي خندقي به عرض 5 تا 6 متر و طول 400 متر وجود دارد. سفال‌هاي يافت شده از سطح محوطه مربوط به اواخر دوره ساساني و اوايل دوره اسلامي هستند.
سفال هاي يافت شده از محوطه بيشتر داراي رنگ نخودي و قرمز نارنجي است، اکثر سفال ها چرخساز و داراي ماده چسباننده کاني (معدني)، کيفيت ساخت معمولي و پخت کافي هستند .
اين اداره کل با توجه به ويژگي هاي اين مجموعه تاريخي به عنوان يکي از شاخص‌ترين آثار باستاني منطقه اقدام به شناسايي و بررسي آن در سال 1387 کرده است .
هم اکنون پس از طي مراحل و تشريفات قانوني لازم به شماره 27731 در فهرست آثار ملي ايران قرار گرفته است و از تاريخ ثبت تحت حفاظت وصيانت اين اداره کل قرار دارد .
/104
انتهای پیام/
